راستش ناخود اگاه یاد دانش اموزان سوخته روستای درود زن شیراز افتادم ! کاش ما هم با این همه ادعا یه گروه نجات داشتیم ! مایی که داریم نفتمون رو بشکه ای ۱۱۲ دلار میفروشیم ! مایی که دولتمون ادعای مهرورزی داره ….. در سالی که به اصطلاح سال شکوفاییه …. کاش این نوگل های پژمرده رو دوباره شکوفا میکردیم ! قلب ادم اتش میگیره از دیدنشون … اشک امون نمیده ! دِ لعنتی ها فکر کنید ایناها هم بچه های وزیر و وکیل هستن نه یه مشت بچه روستایی بی سرو زبون ! چه کردید برای این بچه ها جز روی در هم کشیدن از دیدن چهره هاشون ؟ چقدر هزینه داره فرستادن اینا به خارج از کشور جهت مداوا و جراحی زیبایی ؟ نگید نمیشه کاری کرد ! حتی تصورش هم برام سخته ! سخته برام اما گاهی دلم میخواد بگم کاش منم یه عقاب امریکایی بودم ! یا جایی بودم که نه تنها برای انسانها ارزش قایل بودند بلکه برای حیوانها هم همینطور !
منبع : وبلاگ تلخ نوشته های یک مشهدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر